top of page

Nasza motto : Zamiast leczyć lepiej zapobiegać. Jeśli leczyć to przyczyny, a nie objawy.

Zaburzenia układu wegetatywnego
Zaburzenia układu wegetatywnego u człowieka podyktowane są w dużej mierze coraz powszechniej występującymi w środowisku czynnikami stresogennymi, co odpowiada za wzrost zachorowań na nerwice. Dystonia wegetatywna czy wegetatywna neuroza to synonimy nerwicy wegetatywnej. Jest to zespół objawów charakteryzujących się pobudliwością nerwową i zaburzeniami somatycznymi, które występują bez podłoża organicznego, a są związane ze stresem i napięciem psychicznym.
Objawami tego zaburzenia układu wegetatywnego są zwłaszcza: ból w klatce piersiowej, arytmia, skoki ciśnienia tętniczego, bóle i zawroty głowy, zaburzenia snu, bezsenność, uczucie tzw. ściskającego gorsetu, płytkie oddychanie, poliuria (obfite wydalanie moczu), uczucie ciężkości w żołądku, brak apetytu, mdłości, zgaga, wzdęcia i zaparcia. Za nieprawidłowym działaniem układu wegetatywnego przemawiać mogą dodatkowo dolegliwości takie jak: hipotonia ortostatyczna, impotencja, zblednięcie lub zaczerwienienie skóry, pobudzenie, rozdrażnienie, odczuwanie silnego niepokoju i lęku oraz nadmierna potliwość. Niektórzy mogą również przejawiać nieuzasadnione fobie.
Stwierdzenie nerwicy wegetatywnej to trudne zadanie ze względu na mnogość dolegliwości zgłaszanych przez pacjentów. Diagnostyka tego zaburzenia jest procesem długotrwałym. Leczenie nerwicy wegetatywnej opiera się na psychoterapii.
Zaburzenia pracy układu wegetatywnego towarzyszą licznym schorzeniom układu sercowo-naczyniowego. Zauważa się to m.in. w przypadku choroby wieńcowej, nieadekwatnej tachykardii zatokowej, przewlekłej niewydolności serca i zespołu posturalnej tachykardii ortostatycznej. Zaburzenie równowagi układu wegetatywnego uważa się za jeden z czołowych czynników odpowiadających za wzrost ciśnienia tętniczego krwi. Nieprawidłowości ze strony układu autonomicznego mogą wystąpić w przebiegu wielu chorób neurozwyrodnieniowych. Dość często spotyka się je w zaniku wieloukładowym, chorobie Parkinsona, postępującym porażeniu nadjądrowym i otępieniu z rozsianymi ciałami Lewy’ego.
bottom of page